Ang Talambuhay Ni Peter Mae Villorente

    Bago ko po simulan ang aking talambuhay ay nais kong magpakilala. Ako po si Peter MaeVillorente.Na nakitra sa bayan ng San Pablo ngunit ako ay pinanganak sa Lungsod ng Manila noong April 29,1995.Ang aking mga magulang ay nabibilang sa mga may kaya.Ngunit ng nawalan ng trabaho ang aking mga magulang ay unti- unti na kaming naghirap.Kahit ganun ay masaya pa rin ako dahil sa sama-sama pa rin kami.Ang aking mga magulang ay sina Milagros Diaz at Paterno Villorente na silang nagpalaki sa akin.

noong ako ay bata pa

                                                       
Sila din ang nagruto sa akin ng tamang asal.Kahit sunod sa layaw ako noong kami ay may kaya pa.Napag-aral ako ng aking magulang ng maayos na paaralan. Ako ay nag-aral sa Manila ng ako ay elementarya.Noong ako ay nasa uang antas ng aking pag-aaral ay naaksidente ako.

Graduate ng Kinder

Dinala ako ng aking bayaw at ina sa hospital at ako ay iyak ng iyak sa sobrang sakit ng malaking sugat sa aking kamay. Noong ako ay nasa ikalawang antas ng aking pag- aaral ay naging honorable ako at naging masaya ang aking ina. Noong ako nasa ikatlong antas na ng aking pag- aaral ay nagkaroon ako ng dalwang kaibigan .Tinulungan nila ako sa aking pag-aaral at kaming tatlo ay naging honorable. Pagtungtong ko ng ika-apat na antas ng aking pag-aaral ay lumpat akong pag aaral.Lumipat kami sa bayan ng San Pablo at doon ko pinag patuloy ang aking pag-aaral dahil sa aming paglipat.Hindi ko na nakikita ang 2 kong kaibigan.

Ang aking mga magulang sina Milagros Diaz at Paterno Villorente

Buti na lng at nagkaroon ako ng mga bagong kaibigan.Dumating ang araw na nag-aaway away kaming mag kakaibigan pero nag kakaayos din. Noong ako ay tumungtong sa grade 5 Nag buo kami ng isang banda.Nakalaban din kami sa ibat ibang lugar.Dumating ang araw na na gagagraduate na kaming mag kakaibigan. Ang lahat ay malungkot dahil iniisip namin ang mga araw na kami ay masasaya .Araw na kami ay nagkakapikunan at asaran .Noong ako pumasok na sa 1st yr high scool ay kinakabahan at may halong pag kahiya .Dahil ibat ibang mga ugali nanaman ang kailangan pakisamahan.Pero habang tumtagal ay nagiging masaya . Dahil sa magkakakilala na kami minsan ay napa away ako sa isa kong kaklase sa kadahilanan na siya ay sobrang bargas .Noong ako ay 2nd year naging kaklase ko ulit ang mga kaklase ko nung 1st yr. minsan ay may mga nag yaya sakin na sumali sa isang frat .Ang iba naman ay sumali ang iba naman ay hindi.Dumating ang time ang na nahuli ang mga kasali sa Fraternity . Ang mga babaeng kasali ay nag si iyakan at kasama na dun ang Best Friend ko pinigilan ko siya pero ngunit hindi siya nakinig .

Js prom namin nung 4th yr

Dumating din ung time na muntik sila ipa kick-out.Noong ako ay naging 3rd yr. ay medyo nagloloko na ako sa pag aaral. Dahil sa mga schedule ng aming klase ,nakakaantok ang time namin sa panghapon .Dito ko rin natutunan ang mga bisyo tulad ng pag iinom ,pag susugal at pag cucut ng klase .Dito rin ako unang umibig pero sa bandang huli ay niloko lang pala ako.Dito ko rin narasan ang Junir and Senior o JS na napakasaya.Dahil ang mga tropa ko ay nagkakagulo kaya lalo naging masaya.Ngayon 4th year ay may ibat iabng tao ako nakilala .

Pero Ang mga tropa ko na sina Mair,Eris,Eman,at Mikko ay kasama ko pa rin at hindi kami nagkakahiwa-hiwalay.Dito ko nakilala ang babaeng minahal ko ng lubusan pero sa bandang huli ay nawala na.Dito ko muli naranasan ang JS prom .Pinilit ko ang aking mga magulang na makasali ako kasi last JS na to.At sayang din naman ang moment na iyon at hindi ako nagsisi .Dahil ay masaya,maging masaya kaya pa ako pagktapos ng high school life?Sana maka graduate lahat.Dahil sagot ng teacher namin ang Swimming .Hanggang dito na lang po nag mailalagay ko sa aking blog.



Good Luck 4-G