Ang Talambuhay Ni Peter Mae Villorente

    Bago ko po simulan ang aking talambuhay ay nais kong magpakilala. Ako po si Peter MaeVillorente.Na nakitra sa bayan ng San Pablo ngunit ako ay pinanganak sa Lungsod ng Manila noong April 29,1995.Ang aking mga magulang ay nabibilang sa mga may kaya.Ngunit ng nawalan ng trabaho ang aking mga magulang ay unti- unti na kaming naghirap.Kahit ganun ay masaya pa rin ako dahil sa sama-sama pa rin kami.Ang aking mga magulang ay sina Milagros Diaz at Paterno Villorente na silang nagpalaki sa akin.

noong ako ay bata pa

                                                       
Sila din ang nagruto sa akin ng tamang asal.Kahit sunod sa layaw ako noong kami ay may kaya pa.Napag-aral ako ng aking magulang ng maayos na paaralan. Ako ay nag-aral sa Manila ng ako ay elementarya.Noong ako ay nasa uang antas ng aking pag-aaral ay naaksidente ako.

Graduate ng Kinder

Dinala ako ng aking bayaw at ina sa hospital at ako ay iyak ng iyak sa sobrang sakit ng malaking sugat sa aking kamay. Noong ako ay nasa ikalawang antas ng aking pag- aaral ay naging honorable ako at naging masaya ang aking ina. Noong ako nasa ikatlong antas na ng aking pag- aaral ay nagkaroon ako ng dalwang kaibigan .Tinulungan nila ako sa aking pag-aaral at kaming tatlo ay naging honorable. Pagtungtong ko ng ika-apat na antas ng aking pag-aaral ay lumpat akong pag aaral.Lumipat kami sa bayan ng San Pablo at doon ko pinag patuloy ang aking pag-aaral dahil sa aming paglipat.Hindi ko na nakikita ang 2 kong kaibigan.

Ang aking mga magulang sina Milagros Diaz at Paterno Villorente

Buti na lng at nagkaroon ako ng mga bagong kaibigan.Dumating ang araw na nag-aaway away kaming mag kakaibigan pero nag kakaayos din. Noong ako ay tumungtong sa grade 5 Nag buo kami ng isang banda.Nakalaban din kami sa ibat ibang lugar.Dumating ang araw na na gagagraduate na kaming mag kakaibigan. Ang lahat ay malungkot dahil iniisip namin ang mga araw na kami ay masasaya .Araw na kami ay nagkakapikunan at asaran .Noong ako pumasok na sa 1st yr high scool ay kinakabahan at may halong pag kahiya .Dahil ibat ibang mga ugali nanaman ang kailangan pakisamahan.Pero habang tumtagal ay nagiging masaya . Dahil sa magkakakilala na kami minsan ay napa away ako sa isa kong kaklase sa kadahilanan na siya ay sobrang bargas .Noong ako ay 2nd year naging kaklase ko ulit ang mga kaklase ko nung 1st yr. minsan ay may mga nag yaya sakin na sumali sa isang frat .Ang iba naman ay sumali ang iba naman ay hindi.Dumating ang time ang na nahuli ang mga kasali sa Fraternity . Ang mga babaeng kasali ay nag si iyakan at kasama na dun ang Best Friend ko pinigilan ko siya pero ngunit hindi siya nakinig .

Js prom namin nung 4th yr

Dumating din ung time na muntik sila ipa kick-out.Noong ako ay naging 3rd yr. ay medyo nagloloko na ako sa pag aaral. Dahil sa mga schedule ng aming klase ,nakakaantok ang time namin sa panghapon .Dito ko rin natutunan ang mga bisyo tulad ng pag iinom ,pag susugal at pag cucut ng klase .Dito rin ako unang umibig pero sa bandang huli ay niloko lang pala ako.Dito ko rin narasan ang Junir and Senior o JS na napakasaya.Dahil ang mga tropa ko ay nagkakagulo kaya lalo naging masaya.Ngayon 4th year ay may ibat iabng tao ako nakilala .

Pero Ang mga tropa ko na sina Mair,Eris,Eman,at Mikko ay kasama ko pa rin at hindi kami nagkakahiwa-hiwalay.Dito ko nakilala ang babaeng minahal ko ng lubusan pero sa bandang huli ay nawala na.Dito ko muli naranasan ang JS prom .Pinilit ko ang aking mga magulang na makasali ako kasi last JS na to.At sayang din naman ang moment na iyon at hindi ako nagsisi .Dahil ay masaya,maging masaya kaya pa ako pagktapos ng high school life?Sana maka graduate lahat.Dahil sagot ng teacher namin ang Swimming .Hanggang dito na lang po nag mailalagay ko sa aking blog.



Good Luck 4-G

Ang Talambuhay ni John Michael L. Regachuelo

Ako si John Michael Luces.Regachuelo ipinanganak noong 1990 ng ika 22 Disyembre.Isinilang sa ako sa Alabang Munting Lupa Metro Manila. Lumaki ako sa aming probinsya ng Albay ng sumapit ng 2 taon kinuwento ng aking lola at mama ko na mapakalikot ko daw.Inuubos ko daw ang mga sisiw upang pag larauan at tinatangalan ng ulo at pinag bilibilihan ko ito.Pag sapit ng 3 taong gulang na ako ay marunong na daw akong kumanta ng "Pulis Pulis" bulol pa ako nun ang pagbigkas ko daw sa pulis ay Poyit at pinag kakatuwaan daw ako ng aming mga tita dahil sa aking pagkakatanta ng paulit-ulit na akong pinakakanta ng aking tiya sila ay tuwang -tuwa sa akin.Dahil malusog daw ako.Noong ako ay nag kaisip na tanda ko pa nung kamit nag laro ng sili ng aking kapitid na sumunod sa akin.At biglang napahawak sa aming mga mata at kami ay na sali.Hanggang na sa kami ay umiyak ng umiyak.5yrs old ako noong na may pumasok na unggoy sa aking kama at biglang tumakbo palabas ng aking kwarto.






Me and my Sister





Sinundan ko ito gabi ng nangyari un ng tumatakbo sa silong ng aming bahay .Kumuha ako ng gasera dahil inilawan ko ito .Hindi ko namalayan na ang aking hintuturo ay natapunan ng gas sa aking mga daliri. Hanggang sa nasunog ang aking mga daliri.Makalipas ang ilang taon ay 6 na taon na ako nag lalaro kami ng aking kapatid na sumunod sa akin.Pinag laruan niya ang itak at tinusok tusok ito hanggang sa tinamaan niya ang paa niya . Kaming 2 lang ang naiwan sa bahay dahil nag lalaba mama ko ako'y takot na takot noon.Dahil iyak ng iyak ang aking kapatid hanggang sa umiyak na rin ako.Pag kalipas noon ay kinuha na ako ng lolo ko .Lagi akong sinasama kahit saan magpunta.Lagi niya akong kasama sa pag papakain ng kalabaw at mga manok.Tinuruan niya ako ng mga gawaing bukid .Habang nasa taas ako ng punong mangga ay doon ako nag mumuni muni habang binabantayan ang mga alaga ko.Noong ako ay Grade 1 ay napasama ako sa mga Honor Student ang mga magulang ko ay tuwang tuwa.Akala ko tuloy-tuloy na iyo ngayun din ang aking mga magulang.Pag dating ko ng Grade 2 hanggang Grade 6 ay wala na akong na tanggap .Grade 3 ako noong namatay ang lolo ko na aking tagapag tanggol .Lahat gawain sa bukid ay ako na lang ang nagawa .Ako ay lungkot na lungkot ng siya ay nawala.Muntik pa akong matuklaw ng ahas buti na lang ay hindi ako natuklaw.






Me in Manila





Noong 1st year high school ako ay natuto akong mag cutting klases.2nd year na cutting classes ang ginagawa ko hindi ako tumutuloy sa skul nasa canteen kang ako nag susugal mag hapon at sumusubok mag inom ng Gin.Hindi na ako nag aral at nag trabaho na lamang ako sa Batangas.Naka 6 months ako dun kasama ako ang aking ina at inuwi ako dahil sa aking katipan .Dahil hindi ko na nagagawa ng ayos ang aking trabaho .Kaya nag desisyon ako na bumalik sa aming probinsya.Wala pa akong isang buwan sa probinsya ay sumama ulit ako sa aking tita upang mag trabaho ulit.Namasukan ako sa bakery at umalis ako dahil ang baba ng suweldo.Hanggang sa hindi ako nakuntento kaya ibingay sa akin ng aking ama ang trabaho sa gabi.upang pangtustus sa sarili .






Me in School





Habang nag -aaral sa umaga at trabaho sa gabi.Lagi na ko na lalate sa 1st subject dahil hanggang nahulog ako at iniwan ko ito .Pero sinummer ko ito noong bakasyon.


















My 1st JS








Noong 3rd year ay mataas ang aking marka simula 1st at 2nd grading pagdating ng 3rd grading ay napasama ako .Sa isang grupo ng aking mga classmate tuwing sabado at linggo .Pagkatapos mag simba ay kami ya gumigimik.Ngayong 4th year na ako akala ko na madali ang mga lesson .Hinding hindi ko makakalimutan ang mga oras na nakakasama ko ang aking mga tropa.Naalala ko ung nahuli kami ni sir Vasquez sa aming room .Dahil kami ay nag susugal pero kahit na nahuli ay tuloy pa rin sa kalokohan.Naalala ko din ung oras ng batohan ng papel .Sa oras ng aming vacant hours .Kaya madalas kaming napapatagalitan ng aming guro na si MR.Villanueva.Lagi daw kaming nagkakalat .At ung time na napahiya ang aming section dahil sa aming performance .Noong Mini Olympic dahil hindi nila kabisado ang sayaw . Pero kahit na ganun ang nangyari ang lahat ng iyan ay nalampasan namin.Kea sa bawat sandali ay sinusulit ko na ang aming pag sasama .I miss all 4g classmates





Sa Ngayon, isa lang ang pinag tutuusan ko ng pansin, ang maka pag tapos ng pag aaral sa high school. Kahit sobrang dami ng project ginagawa ko para lang maka pasa. Na aawa din naman ako sa magulang at nag papa aral sakin. Sa Oras n maka pag tapos ako ng pag aaral susuklian ko sila ng ligaya. Mag hahanap ako ng mabuting trabaho para sa kanila. Hindi ko sila bibiguin sa mga pangarap nila sakin.SALAMAT
SA LAHAT NG MEMORIES.

Talambuhay ni Norman Mair ( Ang Batang Mabisyo )

Bago ko po simulan ang aking talambuhay ay gusto ko muna na ipakilala ang aking sarili sa inyo. Ako si Norman Batralo Mair nakatira sa Brgy. San Diego, San Pablo City .

Baby pa ako mabisyo na

Noong bata pa ako ay makulit bargas at hambog . Noong Elementary ay pumasok ako sa Brgy. San Diego Elementary School .

My Family

Marami akong nagawang masamang gawain at doon ko nakilala ang mga kabarkada na totoo at ang puppy love ko ng mag 1st year ako dun pumasok sa Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School at inabot ko ang half day.

My kinder Graduate

Marami din akong nagawang masamang gawain dun tulad ng panloloko sa mga kakaklase ko nuong 2nd year ako. Lumipat ako ng school sa Sto. Angel National High School. Doon ko natuto mag bisyo tulad ng pag iinom , pag gamit ng bawal na gamot at pagsusugal. Pero kahit ganun ay nakapasa naman ako.Noong 3rd year naman ako ay nagloko ako sa aking pag aaral.Hindi ako napasok araw-araw pero umaalis ako sa amin .Ang mga ginagawa ko ay tumatambay lang ako sa canteen na kinakainan ko at doon kami nagsusugal araw-arawat kwentuhang masaya ng mga tropa.At walang inuman na walang kwenta may kulitan ,pikunan, gaslawan at gagohan.Pumasok muli ako ng 3rd year pero tumigil agad ako isang araw lang pinasok ko sa skul.Dahil tinatamad ulit akong mag-aral .Muli ako ay pumasok ulit ako ay nag aral sa Sto Angel High School

at doon ako nag 1st grading at 2nd grading pero pag katapos ng 2nd grading ay lumipat ako ng eskwelahan.Lumipat ako ng skul sa Col.Lauro D.Dizon National High School. May mga nakilala ako doong mga kaibigan na silang lagi kong kasama .

JS prom with tropa

Doon ko rin narasan ang JS prom na talaganga napakasaya.Doon ko nagawa ang mga aktibidad na hindi ko nagawa sa dati kong skul .Ngayon 4th year na ako lagi na akong napasok ng maaga upang maka graduate.Naalala ko pa ng may Fieldtrip kami masaya kaming nag kakainan ng pagkain at nag iingay sa bus. Naalala ko din ng nag tampo ako sa aking kaibigan dahil ipinag panalit  ako sa isang babae na mahal nya .Ngunit nag kaayos din kami sa isang inuman sa amin .Dito ko naranasan ang mahirap na CAT kung saan lagi ako ang may parusa dahil sa kasalawan ko.Pero ngayon gagagraduate ay hindi ko na mararanasan yan kasi matatapos ma kami dyan hahaha . Sana lahat kaming tropa ay makagraduate at iba pang kaklase namin

Ang Talambuhay ni Eris P. Calingasan

Ako si Eris P. Calingasan isinilang noong ika 13 ng Setyembre taong 1994.

Me riding on my toy

Sa Brgy.San Cristobal San Pablo City. Panganay sa Tatlong anak nina Ireneo Calingasan at Menelyn Pasco. Ang aking ama ay isang wilder na kung minsan sa oras ng kanyang pahinga sa trabaho ay gumagawa pa rin sya nga mga bagay na maaring gawin pa rin . Upang maitustus sa aming mga pangangailangan. Ang aking Ina naman ay sa bahay lamang upang magampanan niya ang kanyang responsibilidad para sa amin,sya ang gumagawa ng lahat na mga gawain bahay .Noong mga panahong hindi ko pa kayang tumulong ngunit ng matuto ako ay tumutulong na din ako.Kahit sa simpleng bagay lamang sa gawaing bahay ay nakakatulong naman ako.Ganun din naman ang ginagawa ng aking dalwang kapatid.

Si Jomel ang pangalawa sa aming magkakapatid at si Lenie Rose ang bunso aming magkakaptid .Taong 2000 ng mag-simula akong pumasok ng elementarya tandang tanda ko pa nuon na sa bawat araw na pumapasok ako ng eskwelahan lagi akong hinhatid ng aking ina.At sinusundo ako tuwing awasan.Nahihitno lang ang paghatid at sundo sa akin noong ako'y nasa ika-apat na baitang na dahil sa aking kapatid naman na si Jomel ang binabantayan ng aking Ina. Noong mga oras na iyon ay hindi ako sinasamahan palagi ng aking ina ay natutunan kong kumilos mag isa na parang walang makiki-alam sa gustong gawin.Pero kahit na ganito ay ginagabayan pa rin nila ako natuto akong maki-sama sa ibang tao at nagkaroon din ako ng mga kaibigan na nakakasama ko noong ako'y elementarya masasabi ko na mabuti silang kaibigan ni minsan ay hindi sila gumagawa ng aking ika papahamak. Kahit kung minsan ay nagkakatampohan dahil sa hindi pag kakaunawaan.Taong 2007 ay ng matapos ko ang aking pag- aaral sa elementarya sa mababang paaralan ng Placido Escudero.Sa Brgy.Sta Elena San Pablo City ,noong araw ng graduation walang pag lagyan ng tuwa lalo na aking mga magulang kaya hindi-hindi ko malilimutan ang masasayang sandaling nangyari noon lalo ng ma-iyak ang aking ina.Akala noon ng mga oras na iyon ay na mag kakahiwa-hiwalay na kami kaklase at mga kaibigan ko.Simula panang ako ay nagsimulang pumasok ay wala na akong makilala tulad nila.Simula palang iyon ng kasiyahan na mangyayari sa isang mag-aaral.Dahil may mas mahigit pala pa doon. Na hindi ko inaasahan galak na galak ako.Noon lalo ng abotin ko na ang aking diploma sa taas ng Stage.Noong taon din yun ay 2007 pumasok muli ako ng sekondarya sa Col.Lauro D.Dizon Memorial National High School. Sabi ng marami sa akin ito raw ang pinakamasya sa lahat ng pagiging high school student. Tinatawag ko noon sa aking sarili,anu kaya ang masaya dito?e ganun din naman ang gagawin ng mag-aaral mas marami pang subject at requirements ang dami pang bawal. Pero habang tumatagal ako dito ay nalaman ko na tama nga sila masaya pala talaga dito. Kasi marami akong naging kaibigan .Sa puntong ito nag bago ang aking pag katao.Napuna ko ang aking pagbabago sa aking katawan gaya ng pag lagong ng boses pag kakaroon ng muscle sa ibat ibang parti ng katawan. Pag kakaroon ng buhok  sa katawan.Noong ako ay 1st yr at 2nd yr

dito din sa high school natuto ng mga katangahan gaya ng pag cutting sa oras ng klase.Pagsisinungaling sa oras ng kailngan kapag may problemang hindi agad na lulutas maging sa guro man o magulang pa.Sa barkada lang tapat dahil laging magkakasama kahit saan .Pupunta basta mag kakasama sa parang walang problema Pero hindi naman lahat ng kalokohan matutunan mo dito . May mga masasaya at tamang paring magagawa kasi pinag daan din ito ng mga guro .Kaya sanay sila sa mga ganun sitwaston kaya tinutulungan nila upang magabayan ng tama at maabot ang mga minimithing pangarap at tagumpay sa buhay.Ang mga guro na para lang din namin kaibigan sa loob ng paaralan. Kaya hindi ko ito maililimutan lalo na kapg malapit na ang kapaskohan.

Noong ako ay napasok ng elementarya

JS prom with my tropa

 Ang pag sapit ko sa 3rd high school naranasan kong umattend ng JS prom napakasaya talaga ng mga sandaling iyon sapagkat dun lamang ako unang beses naka attend ng ganun celeberation.Ang pinakahihintay ko sa lahat ang pag graduate ko ng high school na maaring nakakalungkot sapagkat marami naman magbabago sa aking buhay.Pero pag dating ng mga araw na lilipas maaring hindi na dahil ang bawat isa ay may kanya kanyang pamumuhay.Masaya naman ito sa pagkat magsisimula muli ako ng panibagong karanasan sa aking buhay.Kaya sisikapin ko na makatapos upang makatulong sa pamilya.

Ang Talambuhay ni John Melvin Guanzon (Ang taong maraming pangarap)

       Magandang araw sa inyo.Bago ko simulan ang akin talambuhay,nais ko muna na magpakilala.Ako si John Melvin Guanzon lumaki sa brngy San Diego at pinanganak noon Sept 29 1993. at lumaki sa piling ng aking magulang.ang pamilya ko ay simple lamang ang pamumuhay at nabibilang sa may kaya sa buhay , Masaya kami at sama-sama palagi kaya ma swerte aq  kasi sila ang naging magulang ko

eto noong natanggap ako ng diploma
nung graduation namin ng grade six

       Meron akong  apat na kapatid na babae, at dalawang lalake. Yung dalawa kong kapatid parehas na may asawa, yung isa teacher at yung isa nasa ibang bansa at sya rin ang tumutulong sa mga gastusin sa bahay..at yung isa ko kapatid na lalake teacher din..at ung isa tigil muna sa pag aaral kasi tinatamad pang pumasok..kahit marame kame masaya pa rin ako ..at ang mithiin ko sa buhay , ang maiahon ko sa hirap ang aking pamilya sa hirap  at maipadama ang masagang buhay..

     Sa simula pa lamng  ay walang kameng permenteng bahay hanggang ngayon madami na rin kameng natirhan, noon sa may bayan at noong ewan ko lang kung ilan taon ako nung lumipat kames a barangay San deigo.at di pa dyan natatapos ang aking talambuhay .

Pamasok ako sa brngay San Deigo Elementary school, mula kinder hanggang  makatapos ako ng grade six, at nung grade 5 dun ko lang naranasan ang maparusahan ng guro, kasi mainagay ako at meron din ako hindi malilimutan na karanasan na nagcuting kame para mka pag basketball lamang  kaya kame na parusahan ng malupit. pero nagpapasalamt din ako kasi pinasa nya ako.

   

     At nung grade six dun ko nakilala si Elaine nagging crush ko ata. at   ang guro naming sis r, eric ay kala ko dati  nag paparusa din ng maiigay. Yun pala nakapaka mabait at masalaw din. at nung malapit na ang graduation tuwang-tuwa na  ako kasi makaka graduate akong ng grade six at first time kong aakyat ng stage na tatanggap ng diploma at masya rin ang aking mga magulang. Masaya pala umakyat ng stage at yung aabutin mo na yung iyong diploma..at  nung tapoz na iyakan na yung aking mga clz,m8 kala mo di na sila mag-kikita ..napaka arte ay. Noong high school na ako kabadz na ako kasi wala pa ako masyadong kakilala. At nalaman kong dun pala napasok yung taga sa amen at mula noon kame na lage ang mag kasama.. at napasok kame sa computershop bago pumasok sa iskul. kaya bumagsak ako sa math .

     

Ang kapatid at ang mga pinsan ko
nung nag swimming kame sa laiya

     Noong 2^nd  yr ako  napatigil ako, kasi ang daming ko bagsak sa card kasi noon tinatamad akong pumasok. Kaya puro bagsak kaya hindi muna ako pumasok. At kala ko nung una masaya ang hindi napasok. yun pala hindi rin masaya nakakamis rin pala mag aral at mag cutting "hehehe. At nung pasukan na pumasok ul8 ako at cinabi ko sa aking sarili himdi na ako titigil at pag bubutihin ko na ang aking pag aaral. at sinabi ng aming guro na kailangan naming mag tanghal ng florante at laura. Pero hindi kame naka pag taghal at dahil dti kailangan naming masaulo ang buod ng florante at laura. At nung una kabadz ako kasi ang haba ng buod. Pero dapat naming tong masaulo at sa huli nasaulo ko rn kahit mahaba ito. At may nakita akong babae na bihag ang aking puso na ang pangalan nya ai shiela . dati hanggang tingin lang ako. Pero nung 3^rd yr ako kinuha ko ang kanyang number at nilagawan ko sya. At masya ako at sinagot nya ako kahit medyo torpe ako noon. Pero sa masamang palad nag break kme.ewan ko kung bakit.

nung una kong "JS"

       At noong 3^rd yr na ako ditto naka kilala ng masasalaw na clz.m8. dahil kahit may ticher na ang iingay parin kahit mapagalitan walang paki alam sila. at nakisama na rin ako sa kanila kasi masaya at sama-sama kame sa lahat ng kalokohan. At pag may problema ang isa dinadaan naming sa saya minsan din nag kakatampuhan din kala mo mga bata. At dito lang ako nakakita na pag may test hindi sila nag rereview. Kasi mahilig sila dumiskarte at natutu na rn ako.at noon nahuli kame ni pareng aljon kasi hindi naming nsagutan ang test paper at noong mag checheck na tsaka lang naming sinagutan kumuha kame ng papel. At dun kame nag sagot. Un pala alam ni sr, kaya naparusahan kame na mag linis  ng buong classroom.at first time akong makakadalo ng tinatawag nilang J,S, masaya rin pala dumalo dito at sinayaw ko ang ex ko. At tinanong ko sya ko kung pwedeng makipagbalikan  pumayag sya kaso natatakot ako nabaka masaktan ulit ako, alam nyo naman na may pag katorpe ako noon.

    Noong 4rth yr na ko nagging clz,m8 ko yung mga  masasalaw kong clz.m8 na wala pa rin pag babago diskarte pa rin sila pag may test.at nagging clz,m8 ko yung bheztfriend ng ex ko na si jhona na medyo maliit hehehehe . At nakita ko ulit yung bumihag ng puso ko nung 3^rd yr ang nagging ex ko. Kinamusta ko sya at kinamusta rin nya ako tinanong ko sya kung sino ang bf nya  sabi  nya wala, at nag sabi ako kung pwede manligaw ulit sabi nya ako daw ang bahala.  At nagging close rin kame ng mga bheztfriend nya at nagging bheztfriend ko din  sila at masaya ako at nakilala ko sila at sila ang nilalapitan ko kapag may problema ako.

Ang kasalukuyang kong larawan

   At noong merong science camp sumama ako kasi baka doon sagutin na ako ni shiela. At nung gabi  hinanap ko sya at nag usap kame tinanong ko sya kung sasagutin na nya ako at bigla sya sumagot ng oo. At sinabi nya na tutulog na sya at hinatid ko sya  sa clz.room  at byung gabing iyun napakasaya ko sa sobrang saya ko hindi ako nakatulog.  dahil hindi ako nakatulog nagpunta ako sa aking isang bheztfind na si jhona sinabi ko sa kanya kung tutulog na sya sabi nya hindi pa daw , un nag nag kwentuhan kame hanggang madaling araw hindi naming na Malayan ang oraz sa sobrang haba n gaming kwentuhan. Tapoz nag gudnyt na ako sa kanya at marame pang activity bukas eh..at nung maga nag punta agad ako kay shiela at nag gudmorning ako sa kanya. At nung uwian na deretso ako uwi kasi nkakapagod at puyat natulog ako mula maga hangganh hapun.

 at nung nalaman kong may field trip sumama din ako kasi nalaman kong kasama si mahal namin. Kaya pinilit ko makasama at first ko din na makakasama sa fieldtrip masaya pala sumama dun.sempre kasama rin ang aking mga bheztfriend at mga clz,m8 kong masasalaw.

  

 .  At yung isa ko bheztfriend na si Jhona  lagi ko syang inaasar na dwarfina kasi ang maliit sya. Hindi naman sya na pipikon sa akin kahit lage ko syang inaasar sa classroom.At ng malapit na ang graduation kabadz  na ako noon kasi baka di ako maka graduate kasi may back subject ako na hindi ko pinapasukan. Pero na nagawaan ng paraan ng kaibigan ni ate na ticher sa dizon binigyan nya ako ng project.at naipasa ko nmn to sa kanya. Nung na ipasa ko na hindi na ako kabadz kasi solve na aking problema sa aking back subject..kaya ngayon excited na ako makatung-tung ulit sa stage at aabot ng diploma.

    

  

       At sa mga bheztfriend ko sina jaz,jen.jhona,shiela, at si pareng edward, nagpapasalamat ako na dumating kayo sa buhay ko. kasi sa inyo lang ako naging masaya at pinakita nyo sa akin na mahalaga ako sa inyo. at advance  happy graduation din.

ito ang mga bheztfriend kong
walang katulad

                                             

        At sa muli marameng salamat sa pag basa na aking talambuhay. Na first time ko gumawa ng talambuhay.

MARAMING SALAMAT ……J

Ang Talambuhay ni Emmanuel Manzanero

             Ito ang talambuhay ko, Ako si Emmanuel Contemplacion  Manzanero 17  taong gulang . Nakatira sa bayan San Pablo,Brgy San Diego .

Lumaban ako sa Mr.San Diego

Ako ay pinanganak noong Desyembre 16 1993 .Masayan ako dahil nag karoon ako ng pamilya na tunay na nag alaga sa akin at nagbibigay ng payo sa akin. Noong bata pa ako ang naranasan ko ang mabuting  pag aaruga ng aking mga magulang. Sa Pamilya namin ako ay pangalwa sa magkakaptid . Ako ay may kapatid na babae at kasama ang Ina ko.

My Family

Ngunit sa kasamaang palad ay pumanaw ang aking Ama.Nalulungkot ako dahil nawala agad ang aking ama at maikling panahon ko lng siyang nakapiling.Noong ako ay nasa Elementarya ako nag aral sa San Diego Elementary School . Doon Akoy natutong makisalamuha at makipag kaibigan . Sa skewlahan na iyon ay maraming naidulot sa aking karanasan tulad ng pagsali sa patimpalak ng school namin . Naidulot nito sa akin magandang kaalaman at doon ko natanggap ang una kong diploma bilang pagtatapos ng elementarya.Noong ako’y grade 1 sa San Diego Elementary, nagging pasaway ako. Sa panahong ito talaga ako nag-umpisang magkaroon ng mga kaaway. Tanda ko pa nga, mayroon akong nakaaway na kapwa ko estudyante, kinuha niya kasi yung aking eraser, tapos nagtataray siya sa akin. Lahat na siguro ng puwedeng gawin ng isang malditang bata nagawa na niya sa akin. Sinugod pa nga ako ng nanay niya. Tinakot niya ako, kesyo lagot daw ako kapag inaway ko pa daw  yung anak niya. Kaklase ko pa nga ngayon yung anak niya pero okay na kami nayon yun naman ay away bata laman. May isa pang nanay na nagreklamo dahil umuwing may black eye yung anak niya dahil sa akin. Paanong di ka maiinis sa ganung bata na wala nang ginawa kundi asarin ako?!! Noong araw nay un, kinuha niya yung baunan ko. Inaagaw ko sa kanya, di ko makuha. Sinuntok ko nga. Pagkatapos noon, bigla akong tumakbo sa likod ng aming iskul.Dahil siguro doon kaya bumaba ang aking seksyon noong ako’y grade 2. Mula seksyo A naging seksyon B. Naging Masaya naman ako sa seksyon nay un. Sa katunayan nga, nagging honor student pa ako noon. Dahil dito tumaas naman ang aking seksyon. hindi na ko nasabitan ng medalya noong grade 4 hanggang grade 6. Marami kasing kakumpitensya. Tinamad na din siguro ako. Sobrang enjoy ang aking buhay sa elementary. Tanda ko pa nga , mayroon kaming activity na tinatawag na Kid’s Prom. Masayang masaya na kami noon kapag naisayaw na kami n gaming mga crushes. Naging Masaya naman ang aking buhay sa elementary.

Noong High School ako ay nag aral sa Col. Lauro D. Dizon National High School . Noong unang araw ko sa eskwelahan ay medyo ako ay naninibago ako. Dahil ibang - ibang ito sa elementarya . Kahit ng iba kong mga kaklase ay nadadako palang sa unang antas ay ganun din . Ang ginagawa ko nalang ay ang makipagkaibigan kahit nahihiya ako sa kanila.Nung first year ako ay hindi ako palaimik kaya ang pinakanapansin lang nila sakin ay ang pagiging tahimik ko.Halos wala nga kujmakausap sakin kasi parang napaka borring kong kasama

Sa unang antas ay natuto na ako tungkol sa mga tamang gawi. Tamang pag-aasal ng isang estudyante sa High School. Sa sekondarya dito ako natutong mag bulakbol at matutong ng mga masamang gawi. Tulad ng pag liban sa klase dahil sa impluwensya ng mga kaibigan ko. Kahit na ganun natuto sa aking mga kamalian na dapat itama. simula ng pasukan ay nainlove agad ako sa isang babaeng,dahil ako ay nagagandahan sa kanya sabi ko sa sarili ko ay kung ako ay sasagutin nya ay ano kayang gagawin ko.Dati ay palagi akong tinutukso ng aking mga kaklase ng balat.Kahit alam ko na pikon na talaga ako sa kanila ay nagtitimpi ako dahil walang idudulot ang away sa oras na yun kundi ang mapasama ako. kaya pinili ko ng lng umiwas sa ayaw bagkus makipagkaibigan na lamang sa kanila at itama ang mga kamalian ko .

           Nung ikatlong antas nga aking pag- aarl ay dito ko nagseryoso sa pag- aaral. Dahil hindi umaayon ang mga marka sa aking kard . Doon ko nakilala si Ma'am Lee at ako'y ibinagsak sa una at ikalawang markahan . Dahil dito napatawag ang aking magulang . Kaya dito ko sinikap ng mag- aral ng mabuti .  Sabi ko sa sarili ko na makakapasa na ako para matulungan ko na ang aking pamilya.Nagkaroon nga ako ng kaklase na tinawag naming banker kasi sa suot at muka niya ay para siyang empleyadi ng banko.Minsan nga kapg nagustuhan naming magkakaklase na mag computer ay hindi na kami pumapasok ng values pero nung sumama ako sa kanila ay hindi pa ko marunong magcomputer kaya nagpaturo ako sa kanila kung paano gumamit noon.Sa ikaapat na antas ay bumaba ang aking seksyon ko . Pero masaya pa rin ako kahit bumaba ang aking seksyon. Dahil hindi kami nag kahiwa-hiwalay ng aking mga tropa tulad nina Peter,Eris at yung iba pa.Palagi ko silang kasama at palagi kaming nagtutulungan. Dito ako nasubok  dahil sa ito ang huling antas ng aking pag-aaral ng sekondarya . Dito din ako natuto ng pagsabak sa CAT at sa mga "Terror Teacher ".Dito ko nakilala si Sir. Dennis Lacsam na siyang nagbibigay ng payo sa aming lahat. Sana ay maka graduate kaming lahat at kasama ako .Nagpapasalamat ako sa lahat ng guro dahil sila ang nagbigay sa akin ng mga kaalaman upang mahubog ang aking talento at angking talino.

JS with my tropa

Good Luck 4G

By :Emmanuel Manzanero